Technikę sterowanej regeneracji tkanek kości stosuje się między innymi wtedy, gdy ze względu na niedostateczną ilość i jakość kości własnej pacjenta samodzielna implantacja nie jest możliwa.
Wytworzenie nowej tkanki i pogrubienie warstwy kości uzyskuje się poprzez zastosowanie substytutów kostnych oraz utrzymujących je membran zaporowych. Cząsteczki biomateriału zostają umieszczone w miejscu brakującej kości. Następnie materiał przykrywa się membraną, która utrzymuje preparat na miejscu i umożliwia prawidłową odbudowę kości. Zastosowanie biomateriałów w połączeniu z błoną, pozwala uzyskać całkowitą regenerację uszkodzonej kości wokół implantu lub poszerzyć brakującą kość własną w żądanym kierunku.
Po okresie 6-9 miesięcy cząsteczki użytego biomateriału ulegają połączeniu z kością i dają podstawę do stworzenia przez organizm nowej struktury kostnej. Następnie ulegają stopniowemu rozkładowi. Membrana po pewnym czasie zostaje wchłonięta przez organizm.
Jest to metoda bezpieczna i jest stosowana w ok. 40 % wszystkich implantacji.